January 15, 2009

kekelam kekabut.

Aku la ni ada kat kampus. kat lab. duduk menganga saja memandangkan kelas aku hanya kelas cara2 me-login ke e-learning unikl.


penat ja aku cepat2 ke kampus arini.

dah la tertinggal jam.

tertinggal beg duit.

dem.

nasib baik kad touch n Go sedia melekat kat pungkok ni.

perjalanan dari stesen Bangsar ke Dang Wangi memang tak mendatangkan apa2 masalah kepada aku.

Tapi sebaik saja sampai kat Dang Wangi...

*situasi : aku tengah cuba men-tet-tet-kan kad touch n go kat tempat pengimbas kad tu*

dem!dia takmau terima.

*ketuk2 kaunter*

"Akak, kad ni xleh pakai la."
"Ok, bak sini."


-malu gila nak tunjuk kad aku ni kat akak tu-

tinggal tak patah dua ja kad ni




"adik masuk dari mana ni?"

"Bangsar."

"Takde pun?"

Ahh, sudah. aku raba seluar. raba beg.gila la duit sekeping pun tadak.

aku tau, selalu dalam situasi begini, kak tu akan mintak singgit untuk konon2 pampasan la.
(cik KuiKui selalu kena)

"Bangsar, kak." Aku tayang muka kesian.

Akak tu mukanya sedikit tidak puas ati.

"Aa ok lah, adik lalu la kot pagar tu."

Fuh nasib baik.

Dalam kepala otak aku dah terbayang cik KuiKui terkedek2 dari kampus ke Stesen Dang Wangi tolong bawak RM1 untuk aku.

Dan juga aku terbayang muka cik KuiKui mencuka kat aku dengan kaki beliau tersedia menggedik2 nak sepak pungkok aku.

4 comments:

Anonymous said...

hmm... aku bersimpati. isk3...

Anonymous said...

haha aku tau hari ituu
kita jumpe kt lobi kn kn!
tula hang kelam kelibut lg!
nasib hang baik la aritu!
fiuhhh..

izt said...

qema:
p/s:rambut aku serabai tak time tu?

kuikui said...

naseb bek ang tau..