Hari tu, aku buat peribahasa baru.
"Ibarat kucing lupakan syakila".
Syakila ni kawan aku.Aku suka raba - raba dia walaupun dia tak suka. Dia long torso, aku suka. Sambil aku taip ni, ak tak sengaja terpicit sekor kumbang. Jari aku dah busuk.
Ohai. Lepas basuh jari aku teralit pergi bilik sebelah tengok youtube.Eh aku dah lari tajuk eh?
Okay fine.Tiap - tiap malam, aku dan rakan - rakan serumah akan pergi makan. Kami busy, orang bandar la kan, jadi tak sempat nak masak sendiri.(Hampir) tiap - tiap malam kami akan makan kat Abe. Kami busy orang bandar, takdew masa nak fikir makan kat tempat lain. Kami dan Abe memang akrab, ibarat kami dan abe.
Kat Abe ni banyak kucing mencari rezeki. Kucing bandar, takdew masa nak kejar - kejar tikus. Nak kejar lipas pun tak mampu, inikan pula tikus - tikus wangsa Maju. Kalau kat kl ni, tikus wangsa maju ni bawah sikit ja grade taiko dia dari tikus Kampung Baru. Kalau tikus kampung baru ni orang panggil Taiko, Boss; makan tikus wangsa maju ni taraf dia macam Abang Long. Pailang tak pailang tikus wangsa maju ni.
Kucing - kucing ni kalau dia nampak Syakila dia mesti akan tunggu kat sebelah. Kadang - kadang tu kurang ajar, siap tepuk - tepuk bahu Syakila lagi mintak makanan. Langsi punya kucing. Aku rasa kucing tu memang boss kat situ. Sebab tiap - tiap kali Syakila bagi makan, mesti dia sekoq saja yang dok mai cekau. Kucing - kucing lain semua duduk jauh - jauh apahal tah. Semalam, syakila tak makan ayam dalam tomyam, aku dah kenyang, kucing tu senyum girang. Hari ini manyak senang, ini orang makan kurang. tak macam kawan dia (aku), makan langsung tak pandang orang.
Enough. Senang cerita, kucing tu makan sampai kenyang. Bila dah kenyang, dia duduk jauh - jauh muka nak menyombong. Orang nak lalu pun jeling. Kurang ajar, tak ingat jasa syakila.
Maka peribahasa ni sesuai kepada orang yang dahla tak mengenang jasa, kurang hajar pulak tu. lebih kurang macam tu la. Rasa macam buang masa tak baca entri ni? rasa kan rasa kan? padan muka haha bye uolls.
No comments:
Post a Comment